25 Mayıs 2012 Cuma

Geride Kalanlar


    Bir sene olmuş neredeyse buralara  ugramayalı. Zorlu bir seneydi hepimiz için, üniversite telaşı sardı dört bir yanımızı. Üniversite heyecanı güzel şey de ah birde ülkemizin canım eğitim sistemi hevesimizin içine sıçmasa.
 
     Bu senenin kötü olacagını az çok tahmin ediyorduk ama kötü de degildi iyi de degildi bu sene. Hayal kırıklıkları oldu kimimiz için ve yasanılan kalp kırıklıkları. Hiçbirinin telafisi yok artık biliyoruz ama yine de üzülüyoruz.

     Az çalıştık çok çalıştık, üniversiteye girişin ilk adımı olan YGS’ye girdik önce. Heyecan, stres, sorumluluk… Hepsi omuzlarımızdaydı o pazar günü. Sınava girerken de ağladık çıkarken de. Tüm hayatımızın 160 dk da belirlenecegini bilmek agır geldi bize. Ama onu da atlattık. Sonra sonuçlar geldi. Kimse çok sevinemedi puanına çünkü yeterli değildi. Ama 1 milyon 800 bin kişi arasından iyi bir yerimiz oldu ve LYS için avatajlı oldugumuzu gördük.

    Şu an hepimiz evlerimizde veya dershanelerimizde yine az veya çok çalısıyoruz, çabalıyoruz bir şeylerin olması için. Umarım herkesin gönlündeki yer tutar.

  Okulları da kapattık erkenden.. 19 Mayıs’tan sonra gelmeyecegimiz belliydi okula. Son haftalarımız hep sınavla geçti. Ama o son gün, o son sınav bir daha asla geri gelmeyecek sanırım. Ne de güzel dört yılımız geçmiş meğersem ne de çok bağlanmışız birbirimize. Gözyaşlarımızdan sevgimiz aktı o gün, güzel günlerimiz sel oldu gitti.

  Şimdi önümüzde bir dizi sınav daha var, sonra onların sonucları, sonra tercihler ve en sonunda üniversite. en büyük istegim hepimizin güzel bir üniversitede okuması, ileride mesleki hayatında başarılı olması. Umarım gerçekleştirebiliriz.

  Tüm bu eğitimsel faaliyetlerimizin yanında özel hayatlarımız da oldu tabii ki :) Ama onlar da başka bir yazıya :) 


Pudra.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...